Tot de maan en terug

Bijna dag op dag vijftig jaar geleden landden Neil Armstrong, Buzz Aldrin en Michael Collins op de maan. Als ik mijn krant deze ochtend opende, zag ik een interview met Frank De Winne. Ik moet het artikel nog lezen want ik slaag er niet in veel ‘nuttig werk’ te verzetten vandaag. Het is zo’n dag waarop in- en uitademen al een hele prestatie is. Laat staan kranten lezen, enzovoort.

Vandaag nam ik afscheid. Van iemand die er zelf niet meer wilde zijn. Van een persoon die het leven als ondraaglijk ervoer en zelf afrondde. En wat zal ze gemist worden hier op aarde. Door zoveel mensen die vandaag rozen meebrachten, tranen meebrachten, liefde uitten.

Zoveel mensen herdachten samen met mij een persoon die uit liefde bestond. Uit taal. Poëzie. En liefde. Dat vooral. Een lieve lach. Een lieve knuffel. Een lieve ‘zijn’.

Tot de maan en terug, en nog veel verder.

Tot voorbij de maan reikt jouw liefde.